Als het weer het even toelaat ga ik het liefst op de fiets naar het werk. In de ochtend is het heerlijk wakker worden met die frisse wind in mijn gezicht, en in de avond is het fijn om de drukke werkdag van me af te laten glijden. In de auto raak ik toch sneller geïrriteerd: de trage tractor voor me, de eindeloze files, de brug die weer openstaat… Op de fiets heb ik daar geen last van. Alhoewel, als de brug open is moet ik ook met de fiets wachten. Maar met het zonnetje op mijn gezicht vind ik dat meestal niet zo erg.
Toch geef ik toe dat het de afgelopen maanden niet altijd gemakkelijk was om de fiets te nemen. Ik moet toch net wat eerder mijn warme bedje verlaten, mezelf extra dik inpakken met lagen thermo-kleding om vervolgens alsnog als een ijsklontje aan te komen. Maar boven alles, het was pikkedonker… Alles waar ik normaal zo van geniet was er niet. Het rustgevende uitzicht van bomen, gras en de vele diertjes die ik onderweg passeer. Niks te zien.
Maar vanochtend was het anders, alsof de lente nu écht om de hoek staat. Elke dag om 7:00 vertrek ik voor een tocht van 12 km (gelukkig op een elektrische fiets!). Het was zoals verwacht ijskoud (-4 graden), maar het was licht! In de stille en frisse ochtendgloren begon ik mijn maandagochtend héél goed vandaag. Ik was zo blij dat ik weer wat kon zien. En hoe ook, het uitzicht was prachtig met de opkomende zon zo boven de bevroren weilanden. Want dat is wel een voordeel van in the middle of nowhere wonen. We zijn omringt met bos, weiland, grazende koeien en balkende ezeltjes.
De afgelopen winter was ik een beetje vergeten hoe fijn het fietsen eigenlijk is. Het voelde eigenlijk als een soort verplichting omdat ik anders mijn spiksplinternieuwe, dure fiets verwaarloosde. Maar in het licht van deze ochtend, besefte ik me dat het niet het fietsen was waar ik niks aan vond. Het was de duisternis… Het was gewoon zo saai.
Dus mijn voornemen is om deze hele week de fiets te pakken en even goed te genieten van de zon die deze hele week gaat schijnen. Uiteraard nog wel met een dikke thermolegging, wanten en een muts maar dat neem ik met liefde voor lief. Het zijn de kleine dingen waar we als mens van moeten genieten.
Ik ben de week in elk geval goed begonnen!
9 Comments
Als ik kan, ga ik ook met de fiets! Een beetje afhankelijk van op welke locatie ik werk. 6 kilometer zie ik zitten, 22 iets minder, haha. Door een omleiding moet ik nu ook via de dijk rijden, maar ik denk dat ik dat ga blijven doen omdat het altijd zo mooi is ’s ochtends met de opkomende zon en de nevel die er vaak hangt. Al ga ik wel blij zijn als het wat minder koud is 😉
Eens! Vanochtend was ik toch weer aan het twijfelen, de zon zo mooi maar zo koud nog 🥶
Oooh, heerlijk: fietsen naar het werk. Mijn werk is een enkele reis van 130 km, dus dat vind ik nét wat te ver voor een fietstocht. Ik werk normaliter één dag op kantoor en drie dagen thuis. Op twee thuiswerkdagen probeer ik tussendoor dan even naar de sportschool te gaan, zodat ik lekker wat beweeg en op de andere dagen wandel ik graag in m’n lunchpauze of na m’n werk.
Pfoe, 130km! Wat een eind weg. Maar dat thuiswerken is tegenwoordig wel echt heel lekker ja. Dat gaat bij mij dan helaas weer moeilijk. En wel slim om zo gedurende de dag wel even wat te bewegen (buiten) ☀
Wat lekker!! Ook is fietsen na een werkdag een fijne manier om te ontprikkelen naar mijn mening. En wauw, die zonsopgang ziet eruit als een echt cadeautje van de natuur!
Lijkt me heerlijk op de fiets naar werk! Helaas met brengen/halen van mijn zoontje Noa en het naar werk gaan, gaat dit qua tijd niet lukken. Zou dit graag wel vaker doen.
Eerst woonde ik ook te ver weg, maar sinds de verhuizing afgelopen jaar woon ik dus op fietsafstand van werk. Maar het kost inderdaad meer tijd dan de auto, en met een kindje al helemaal natuurlijk. Hopelijk kan je af en toe in je vrije tijd lekker een rondje fietsen! 🙂
Fijn he! Ik vertrek om 6.30 uur mar ik hoef maar 4 km. Wil nooit meer een baan waarvoor ik in de file moet staan. En heerlijk dat het weer lichter wordt.
Wauw dat is al helemaal in de buurt! En ik heb hetzelfde hoor, nu ik zo in de buurt van mijn werk woon wil ik nooit meer anders!